16 Mart 2010 Salı

Uzakta Kaybolmak


Nezih Ünen hem ezgiyi, hem görseli hem de o duyguyu çok güzel yakalamış. Ne horon oynamayı doğru dürüst bilirim, ne yemeklerini doğru dürüst severim. Ne düşüncelerini paylaşırım insanlarının ne de kendiminkileri onlarla paylaşabilirim. Gitsem; ne yol bilirim, ne iz bilirim. Kaybolurum. Oysa ne zaman tulumun ezgisini duysam ürperir, ne zaman o toprağa ait bir görüntü görsem dikkat kesilirim. İçlenirim, çok fazla kişisel deneyim içeren duygusal bağım olmasa da. Toprak bu. Ailemin hikayesinin saklı olduğu toprak. Aslında ait olduğum toprak. Sanki bana ısrarla gel der gibi. Kaybolacaksan gel burada kaybol. Kalabalık, beton şehirlerin kalabalıklarının arasında kaybolacağına gel burada ait olduğun yerde kaybol. Yeşile dönüş dönüşeceksen.

1 yorum:

De diyeceğini!

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.

About